എന്തിനെന്നറിയില്ല .... എങ്ങനെന്നറിയില്ല ...
എപ്പോഴോ നിന്നെയെനിക്കിഷ്ടമായി ....
ഒരു നറുപുഷ്പത്തിന് നൈര്മല്യമായ് നീ
എന് പ്രാണനില് ചേക്കേറിടും ...
ഇരുള് പക്ഷിയായ് .........
നിന് മൃദു മന്ദഹാസത്താല് എന്നിലെ ജീവനെ
നിന് മൃദു മന്ദഹാസത്താല് എന്നിലെ ജീവനെ
നീ തൊട്ടുണര്ത്തി ...
എന് ജീവവ്യഥയും ജീവാത്മാവും നിന് ..
പ്രാണനില് ചേര്ന്നിടാന് കൊതിതുവൂന്നു ...
അത്രമേല് നിന്നെ ഞാന് സ്നേഹിച്ചുപോയ്....
ജീവിത നൌകയില് ഏകനായി
ജീവിത നൌകയില് ഏകനായി
സ്നേഹമാം വീഥിയില് നീ തനിച്ചായി .....
നിന് ജീവിത യാത്രയില് ഞാന് വന്നു ചേര്ന്നതും .
നിന്നിലെ പ്രാണനും പൂവണിഞ്ഞു ...
നാമെല്ലാം അങ്ങനെ പങ്കുവെച്ചു...
എത്രനാള് നീളുമെന്നറിയില്ലെങ്ങിലും ...
എത്രനാള് നീളുമെന്നറിയില്ലെങ്ങിലും ...
ഋതുക്കള് വിടപറഞ്ഞകന്നീടിലും..
എന്നിലെ സ്നേഹവും ,ജീവനും ,എന്നെയും ..
നിനക്കായ് മാത്രം ഞാന് കരുതിവെയ്പ്പു
ഒടുങ്ങാതിരിക്കട്ടെ നിലക്കാതിരിക്കട്ടെ ...
ഈ സൗഹൃദപ്രവാഹം എന്നും ജ്വലിക്കട്ടെ......
No comments:
Post a Comment